Το πνεύμα στη λίμνη τις Δανίας..

Αν φτάσετε πότε στη δανία και χρειαστεί να διασχίσετε μια λίμνη, στηστε πρώτα προσεκτικά αυτή.
Μια φορά το χρόνο, τα πνεύματα των νερών απαιτούν μια θυσία από τη στεριά και όταν έρχεται αυτή η ώρα, μπορεί κανείς να τα ακούσει να απαιτούν το μερτικό τους.
Λέγεται πως ένας άντρας με λευκή γενειάδα εμφανίζεται μέσα από το νερό, και πως ακούγεται να λέει "η ώρα έχει έρθει, μα ο άντρας όχι!" όταν το ακούσει κανείς αυτό, ξέρει πως η επόμενη ψυχή που θα πλησιάσει τα νερά σίγουρα θα χαθεί. Αν κάποιος θελήσει να αποφύγει τα στοιχειωμένα νερά, πρέπει να έχει θέληση δυνατότερη από αυτή των πνευμάτων του νερού, γιατί όταν ακούσει τον αναστεναγμό τους να σημαίνει την ώρα, νιώθει κανείς ακαταμάχητη ανάγκη να πέσει στο νερό.
Λέγεται πως μια κοπέλα που περπατούσε μέσα στη νύχτα με το σκύλο της πρόλαβε να φωνάξει "όχι εμένα, το σκύλο μου πάρε" και αμέσως το ζώο όρμησε στο νερό και χάθηκε για πάντα.
Λένε ακόμα πως δύο παιδιά έπαιζαν δίπλα στη λίμνη, όταν ακούστηκε το πνεύμα να απαιτεί την ψυχή που του αναλογούσε, προσπάθησαν το ένα να σώσει το άλλο: "όχι το φιλο μου αλλά εμένα" παρακάλεσαν, αλλά οι προθέσεις τους έπεσαν στο κενό. Το πνεύμα τους αποκάλυψε πως τον πρηγούμενο χρόνο κανείς δεν είχε πλησιάσει τα νερά του, και τους τράβηξε και τους δύο κάτω από τη σκοτεινή επιφάνει. Δε βρήκαν ούτε τα σώματα τους.
Ούτε όμως αν είναι κανείς προειδοποιημενος θα τον αφήσει η λίμνη να φύγει. Ένα βράδυ, ο ιερέας που ζούσε δίπλα στη λίμνη άκουσε την ίδια κραυγή : "η ώρα έφτασε, μα ο άντρας όχι ακόμα". Ειδοποίησε τότε τους χωρικούς και όλου τους προετοιμάστηκαν. Σύντομα εμφανίστηκε ένας ξένος και θέλησε να περάσει τα νερά.
Ο ιερέας του εξήγησε τον κίνδυνο αλλά εκείνος δεν πείστηκε, και στο τέλος βλέποντας πως σκόπευε να πάει στο χαμό το. Αναγκάστηκαν να τον κρατήσουν εκεί με το ζόρι. Κάποια στιγμή όμως ο άντρας δίψασε και ζήτησε νερό. Ο ιερέας του έδωσε ένα ποτήρι από το νερό της λίμνης, και αφού το ήπιε ο ξένος άφησε εκεί στις όχθες τις την τελευταία του πνοή...

Αντρέας νικολάου